zaterdag 30 mei 2009

Eindelijk weer!

Na een lange periode van heel hard werken en weinig tijd voor overpeinzingen ga ik weer aan het schrijven. Er is veel gebeurd, en ik heb veel geleerd. Voor de groepen die kwamen logeren voor een rawfood en sungazing weekend hebben we alles binnen in huis van restanten van kinderdingen ontruimd. Buiten de tuintjes eens weer onderhanden genomen: een bijna onneembare vesting van werk wat niet kon door mijn ziek zwak en misselijk zijn van de afgelopen jaren. Nu wil ik mijn dankbaarheid tonen door ook anderen met deze mooie beter wordt manier in aanraking te brengen en te inspireren, want dat is toch wel mijn voornaamste doel: mensen inspireren tot dingen die ze niet voor mogelijk hadden gehouden. Gewoon als doorgeefluik. Het met mensen keramieken vanuit stilte geeft veel prachtige resultaten, zowel zichtbaar als voelbaar. Ik ben er ontroerd door: dit is mijn ding, zoals het tot me kwam tijdens de meditatieopleiding!
Het gebruiken van onze plek voor groepen mensen was en is ons doel, en daar is nu weer energie en ruimte voor.
Ik ben daar blij mee en entousiast over.
Het zonnekijken is een verhaal apart, waar ik graag iedereen over vertel zoals HRM ons verzocht, en zoals we allemaal beloofden.
Ik ga de techniek helemaal opschrijven en verspreiden, want het is gratis gedeeld en moet gratis verdergaan. Waar dat kan verzin ik nog. Jolanda.

vrijdag 6 maart 2009

Weekend

Het is weekend. Het huis is kindloos, en ik heb veel opgeruimd en schoongemaakt. Een soort omgekeerde nesteldrang, voor het eerst weer samen. Ik bereid me voor op verhuizen en ga dingen inpakken en wegbrengen. Blijkbaar is dat de manier om een huis te verlaten.
Ilja vindt zijn draai onderweg naar Rome. Ik vind mijn draai op weg naar mijn eigen kern. Overweeg een looptocht, een eigen pelgrimage.
Moet veel overdenken en heroverwegen. Alles schudt en zoekt een nieuwe basis, het stof waait waar het niet zakken kan.
Ik zet de ramen open...
Vrouw Holle schudt de bedden op.

zondag 1 maart 2009

veranderingen...

Veranderingen, onzekerheden...
Dinsdag, over 2 dagen!! gaat onze jongste zoon Ilja lopend met volledige bepakking het huis verlaten richting Rome!
www.mytriptorome.blogspot.com
Het huis ligt vol met dingen die hij nodig heeft, en hij zoekt naarstig op internet naar de beste routes.
Ik kan mezelf niet bedwingen en moet steeds maar dingen melden waar hij misschien nog niet aan gedacht heeft. De moeder in mij wordt alleen even afgeleid als ik dingen doe voor mijn werk en in huis, of wanneer ik me weer eens afvraag waar we gaan wonen en wanneer die ene koper komt opdoemen.
Ons huis en ons land worden meer en meer het huis en het land, ik koppel los en probeer de hele aarde als mijn grondgebied te ervaren, moet me daarvoor groter maken, en kleiner ook.
Op zulke momenten wil ik ook gaan lopen, lopen, lopen...
Maar eerst nog even...de oude valkuil, want even bestaat hier niet op deze plek die zoveel geeft maar die ook alles vraagt aan inzet en energie.
De aardehuizen lijken een verstandig alternatief, maar ik weet allang hoeveel werk en onderhoud en frustraties en toch ook kosten dit nieuwe wonen gaat brengen.
Morgen weer een vergadering, maar eerst nu Ilja.

zondag 28 december 2008

dank je raw

Wondere belevenissen met levend voedsel en een lijf dat reageert in blijdschap en dankbaarheid. Al 5 maanden vanzelf volgehouden, nee genoten. Ik kocht al altijd de groentjes en fruitjes die me toelachten in de winkel, en dat wordt alleen maar duidelijker en vanzelfsprekender. De groene smoothies zijn super om mijn zoete smaak met fruit aan groen te wennen, en me vol te stoppen met levenskracht. Dat werkt dan weer zo inspirerend dat het de volgende dag weer leuk blijkt. Alleen de avonden met familie en spannende tv leiden tot nootjes gesnabbel, wat weer ongemerkter gaat dan wenselijk. Weer iets te leren: gewoon niet doen.

een goed begin???

Vandaag doe ik een poging om een blog te maken, omdat het me leuk en zinvol lijkt. Mijn leven wordt anders, heel anders steeds, en dat wil ik wel schrijven en delen.
Ander huis: onze boerderij verkopen en een aardehuis bouwen. Mijn gezondheid aangepakt met een heerlijke nieuwe manier van leven en eten: rawfood!! Zo superlogisch, eenvoudig en werkzaam dat ik iedereen die erover schrijft en filmt op de voet volg. En dan steeds meer zelf voel en ontdek en uitvind. En nu ben ik dus fit en gezond en dunner dan de afgelopen 25 jaar ook nog. Als niet verwachte bonus.
Heerlijk.