Eindelijk weer!

Na een lange periode van heel hard werken en weinig tijd voor overpeinzingen ga ik weer aan het schrijven. Er is veel gebeurd, en ik heb veel geleerd. Voor de groepen die kwamen logeren voor een rawfood en sungazing weekend hebben we alles binnen in huis van restanten van kinderdingen ontruimd. Buiten de tuintjes eens weer onderhanden genomen: een bijna onneembare vesting van werk wat niet kon door mijn ziek zwak en misselijk zijn van de afgelopen jaren. Nu wil ik mijn dankbaarheid tonen door ook anderen met deze mooie beter wordt manier in aanraking te brengen en te inspireren, want dat is toch wel mijn voornaamste doel: mensen inspireren tot dingen die ze niet voor mogelijk hadden gehouden. Gewoon als doorgeefluik. Het met mensen keramieken vanuit stilte geeft veel prachtige resultaten, zowel zichtbaar als voelbaar. Ik ben er ontroerd door: dit is mijn ding, zoals het tot me kwam tijdens de meditatieopleiding!
Het gebruiken van onze plek voor groepen mensen was en is ons doel, en daar is nu weer energie en ruimte voor.
Ik ben daar blij mee en entousiast over.
Het zonnekijken is een verhaal apart, waar ik graag iedereen over vertel zoals HRM ons verzocht, en zoals we allemaal beloofden.
Ik ga de techniek helemaal opschrijven en verspreiden, want het is gratis gedeeld en moet gratis verdergaan. Waar dat kan verzin ik nog. Jolanda.